از این زمان برای بیان کارهای قطعی و معین در زمان آینده ی نزدیک استفاده می شود . در ترجمه این زمان از عباراتی نظیر قصد دارم یا می خواهم استفاده می کنیم .
فاعل + am / are / is + going to + شکل ساده فعل اصلی + بقیه جمله
طریقه سوالی و منفی کردن این زمان
برای سوالی کردن این زمان فعل to be یعنی am – are – is به اول جمله منتقل می شود . و برای منفی کردن این زمان بعد از فعل to be کلمه ی not اضافه می شود .
He is going to play football.
(جمله سوالی) Is he going to play football?
(جمله منفی) He is not going to play football.
یادآوری :
تفاوت این زمان با آینده ساده در این است که در این زمان از قبل برای انجام کار مورد نظر برنامه ریزی شده است ولی زمان آینده ساده را هنگامی بکار می بریم که تصمیم جدی یا برنامه قطعی برای انجام کار گرفته نشده است .
- I will study English.
- I am going to study English.
نمونه سوال :
گزینه درست را انتخاب کنید .
1. I am going to ………………. to the radio.
a. listening b. listened c. listen d. listens
2. They"re going ………………. to Isfahan by train.
a. travel b. traveling c. traveled d. to travel
3. Ali is ……………… to write a letter for his brother.
a. going b. walking c. writing d. reading
4. Are you …………….. to paint the door ?
a. go b. to go c. going d. went
5. Mr Karimi ……………….. not going to study physics.
a. was b. were c. is d. are
ترتیب قرار گرفتن صفات پیش از اسم در زبان انگلیسی طبق الگوی زیر می باشد.
اسم + جنس (نوع) + ملیّت + رنگ + اندازه + عدد
I have two big colorful Persian wooden carpets.
نکته 1: صفات اشاره this – that – these – those و حرف تعریف the و نیز صفات ملکی my – your , …
الف) بر دیگر صفات مقدم هستند.
ب) با یکدیگر بکار نمیروند.
- The three good student
- This sweet red roses
- My poor old dog
در جملات بالا کلمات the – this – my قبل از صفات دیگر بکار رفته اند.
نکته 2: سه واژه all ، both و half مقدم بر صفات ملکی و حرف تعریف the استفاده میشوند.
- all the boys
- both my eyes
- all her books
نکته 3: واژه half مقدم بر a و an می باشد.
- half a minute
- half an hour
some به معنی مقداری یا تعدادی صفت مقدار می باشد و می تواند قبل از اسمهای قابل شمارش جـمع و همچنین قبل از اسمهای غیر قابل شمارش بکار رود .
I have some books.
I have some money.
Some
اغلب در جمــلات مثبت بــکار می رود و معادل آن در جملات منفی و سـوالی کلمه ی any به معنی هیچ یا اصــلأ می باشد . توضیح اینکه any همــانند some مـی تواند هم قبـل از اسمهای قابــل شمارش جمع و هم قبل از اسمهای غیر قابل شمارش بکار رود .
There are some pens on the table.
There are not any pens on the table.
Are there any pens on the table?
تذکر1 : در جمـــلات منفی می توانیم ترکیب not any را حذف کرده و بجای آنــــها کلمـه ی no را قـرار دهیم . no نیز همــانند some و any هم قبل از اسمهای قابــــل شمارش جمـع و هم قبــــل از اسمهای غیر قابل شمارش بکار می رود .
تذکر2 : no در جملات مثبت بکار می رود ولی به جمله مفهوم منفی می بخشد .
There are not any pens on the table.
There are no pens on the table.
I did not drink any milk.
I drank no milk.
یادآوری :کلمات مرکبی که با some – any و no ساخته می شوند نیزاز قوانین فوق پیروی می کنند.
somebody – someone - something
anybody – anyone - anything
nobody - no one - nothing
I see somebody in the library.
She didn"t eat anything.
You will say nothing.
زیر گرینه ی درست خط بکشید.
1. I didn"t see …………….. money in the box .
a.any b.no c.many d.some
2. Do you see ……………. snow on the ground ?
a.no b.many c.any d.some
3. There is …………… water in the glass.
a.no b.some c.little d.a,b and c
4. I didn’t ask …………… to help me.
a.nobody b.somebody c.anybody d.a and c
جمله ی معلوم : جمله ی معلوم جمله ای است که فاعل آن مشخص باشد .
جمله ی مجهول : جمله ی مجهول جمله ای است که فاعل آن ( کننده ی کار ) مشخص نیست .
اینگونه جملات را هنگامی بکار می بریم که :
1- فاعل جمله مشخص نباشد .
2- فاعل از درجه ی اهمیت کمی برخوردار باشد لذا گوینده از ذکر آن خودداری می کند و یا اینکه فاعل را در آخر جمله ذکر می کند .
3- مفعول و نوع عمل از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد .
طریقه مجهول کردن جملات معلوم
برای تبدیل جملات معلوم به مجهول مراحل زیر را انجام می دهیم :
1- مفعول جمله ی معلوم را به ابتدای جمله ی مجهول انتقال می دهیم .
2- با توجه به زمان فعل جمله ی معلوم از یکی از افعال to be استفاده می کنیم .
تذکر1 : چنانچه فعل جمله ی معلوم حال ساده باشد از یکی از افعال am-are-is استفاده می کنیـــم .
چنانچه فعل جمله ی معلوم گذشته ساده باشد از یکی از افعال was-were استفاده می کنیم .
چنانچه فعل جمله ی معلوم آینده ساده باشد از فعل will be استفاده می کنیم .
چنانچه فعل جمله معلوم ماضی نقلی باشد از have/has been استفاده می کنیم.
چنانچه فعل جمله معلوم ماضی بعید باشد از had been استفاده می کنیم.
چنانچه فعل جمله معلوم آینده قصدی باشد از am/is/are going to be استفاده می کنیم.
تذکر2 : فعل to be را متناسب با مفعول جمله ی مجهول بکار می بریم .
3- اسم مفعول ( شکل سوم فعل ) فعل اصلی جمله ی معلوم را بعد از فعل to be در جمله ی مجــهول بکار می بریم .
4- بقیه ی جمله ی معلوم را پس از اسم مفعول در جمله ی مجهول بازنویسی می کنیم .
یادآوری : جملات معلومی را می توان به مجهول تبدیل کرد که فعل آن متعددی بوده و پس آن مفعول بکار رفته باشد .بنابراین جملات معلومی که فعل آن لازم باشد را نمی توان به مجهول تبدیل کرد زیرا در اینگونه جملات مفعول وجود ندارد .
بقیه ی جمله + مفعول + فعل اصلی + فاعل = جمله ی مـعلوم
بقیه ی جمله + اسم مفعول + یکی از اشکال to be + مفعول = جمله ی مجهول
تذکر : چنانچه مفعول در جمله ی معلوم بشکل ضمیر مفعولی بکار رفته باشد هنگامی که آنرا به ابتدای
جمله ی مجهول منتقل می کنیم می بایست آنرا بشکل ضمیر فاعلی مشابهش تبدیل کنیم .
Use the simple past tense when you are talking about something that happened at one particular time in the past (i.e., the event began and ended in the past). Normally, there is a reference to past time (yesterday, last night, etc.):
--I knew your aunt when she was young.
--Yesterday, they bought a car.
--We rented a car last week.
--He saw the U.S. Capitol while he was in Washington.
For many verbs, just add the ending -ed to the verb to make it simple past:
borrow-->borrowed
close-->closed
open-->opened
cash --> cashed.
Here are some rules for making the simple past tense of regular verbs:
1. Verbs ending in -e, add -d (hope --> hoped)
2. Verbs ending in a vowel and a consonant:
A. For one-syllable verbs having a single vowel, double the consonant ending:
stop-->stopped
rob-->robbed
B. For one-syllable verbs having two vowels, just add -ed:
rain-->rained
dreamed-->dreamed (also, dreamt)
C. For two-syllable verbs, in which the first syllable is stressed, just add -ed:
listen-->listened
D. For two-syllable verbs, in which the second syllable is stressed, double the consonant ending as you did for 1. above:
prefer-->preferred
control -->controlled
3. Verbs ending in -y. If the -y is preceded by a vowel, keep the -y (enjoyed, prayed); if the -y is preceded by a consonant, change the -y to -i and add -ed:
try-->tried
study-->studied
4. Verbs ending in -ie, add -d:
die-->died
5. Verbs ending in two consonants, just add the ending -ed.
NOTE: For regular verbs the form of the simple past is also the form of the past participle!!
Who, which and that are relative pronouns. They are usually used in dependent clauses introduced by a main clause:
--I tipped the waiter who (that) served us.
--We thanked the people who (that) helped us.
Note that in the above two examples who and that are substituted for one another. Even though who is more grammatically correct than that in reference to a person or persons, that is heard often in speech.
Who is used only for people. That can be used to refer to a person or thing. Which is used only for things:
--The car, which we rented, doesn"t work
1.All is well that ends well.
2.A bad thing never dies.
3.A burnt child dreads the fire.
4.A bad worker always blames his tools.
5.A fool and his money are soon parted.
6.As easy as A . B . C.
7.April and may are the keys of the year.
8.As bold as brass.
9.All is for the best.
10.Any port in a storm.
11.All roads lead to Rome.
12.All thing are difficult before they are easy.
13.As like as to peas.
14.A hungry man is an angry man.
15.After sorrow comes joy.
16.All fellows in football.
17.All is not gold that glitters.
18.Adversity often leads to prosperity.
19.An apple a day keeps the doctor away.
20.Appetite comes with eating.
21.Answer one in his own language.
22.Always have two strings to your bow.
23.All truth will not hear telling.
24.All lay loads on a willing horse.
25.A bird in the hand is worth two in the bush.
26.As you make your bed so you must lie in it.
27.A bargain"s a bargain.
28.A friend in need is a friend in dead.
29.A lover dreams of his mistress.
When making a question using the simple past, you will have to use did just as you learned to use do with the simple present tense.
SIMPLE PRESENT:
Statement:
--They accept credit cards.
Question:
--Do they accept credit cards?
SIMPLE PAST:
Statement:
--They accepted credit cards last year.
Question:
--Did they accept credit cards last year?
When using did in a question, the main verb will be in the infinitive form, not the simple past tense.
NOTE: For a negative question in the past, use didn"t.
--Didn"t you get my letter?
--Didn"t they come?
صفات
صفات کلماتی هستند که کیفیت و چگونگی افراد، اشیاء، مکانها و ... را بیان میکنند. صفت تنها یک حالت دارد؛ یعنی اینکه با اسم مفرد یا جمع، مذکر یا مؤنث بطور یکسان بکار میرود:
a young man/woman
young men/women
اما تنها موارد استثناء، صفات this و that میباشند که پیش از اسامی جمع به these و those تبدیل میشوند:
this book - those books, that boy - those boys
مکان صفات
صفتها میتوانند در موقعیتها و جاهای مختلفی در یک جمله ظاهر شوند که در زیر به مهمترین این موقعیتها اشاره میشود:
*قبل از یک اسم:
a good man, an old car, the green carpet
گاهی بیش از یک صفت، اسمی را توصیف میکنند:
a good young man, the beautiful green carpet
*پس از فعل be:
· You are beautiful.
· She is fat.
· The bus is late.
بجز فعل be، افعال دیگری نیز مانند seem، look، become و stay میتوانند قبل از صفت قرار بگیرند:
· It looks interesting. (جالب به نظر میرسد.)
· It is becoming sunny.(هوا دارد آفتابی میشود.)
*پس از the، که در این صورت کلمه اصلی یک عبارت اسمی محسوب میشود:
the young جوانان
the old پیران
the dead مردگان
the English انگلیسیها
*بعد از برخی افعال، یک صفت میتواند به دنبال مفعول بیاید:
She kept her past secret.
I consider myself lucky.
ترتیب صفات
میدانیم که صفتها معمولاً قبل از اسم میآیند، اما اگر بیش از یک صفت اسمی را توصیف کنند، در اینصورت صفتها معمولاً به ترتیب خاصی قرار میگیرند. هر چند ترتیب قرار گیری صفتها پیش از یک اسم همیشه ثابت نیست، اما جدول زیر به شما کمک میکند تا نحوهی جاگیری کلی آنها را یاد بگیرید:
6 جنس |
5 ملیت |
4 رنگ |
3 سن |
2 اندازه |
1 بیان عقیده یا احساس |
Reference:www.zabanamoozan.com
ضمایم پرسشی پرسشهای کوتاهی هستند که به انتهای یک جمله (در انگلیسی محاورهای) افزوده میشوند.
به جملات زیر دقت کنید:
· You are a teacher, aren"t you?
(شما یک معلم هستید، اینطور نیست؟)
· Farhad works hard, doesn"t he?
(فرهاد سخت کار میکند، اینطور نیست؟)
در مثالهای بالا aren"t you و doesn"t he ضمایم پرسشی هستند.
قواعد ساختن ضمایم پرسشی
*ضمایم پرسشی از دو کلمه ساخته میشوند: یک ضمیر فاعلی پس از یک فعل کمک:
*فاعل آن با فاعل جمله اصلی مطابقت میکند:
· Jim plays football, doesn"t he?
· The students will be arriving soon, won"t they?
*فعل کمکی آن با فعل کمکی جمله اصلی مطابقت میکند، با این تفاوت که:
الف- اگر جمله اصلی مثبت باشد، «ضمیمه پرسشی» منفی، و اگر جمله اصلی منفی باشد «ضمیمه پرسشی» مثبت خواهد بود.
· It wasn"t an interesting film, was it?
· They will finish their job, won"t they?
· You wouldn"t tell anyone, would you?
ب- اگر هیچ نوع فعل کمکی در جمله اصلی وجود نداشت از does، do و یا did (با توجه به زمان جمله) استفاده میکنیم:
· She plays the piano, doesn"t she?
· You look well today, don"t you?
· You sold your car, didn"t you?
Reference:www.zabanamoozan.com