از این زمان برای بیان کارهای قطعی و معین در زمان آینده ی نزدیک استفاده می شود . در ترجمه این زمان از عباراتی نظیر قصد دارم یا می خواهم استفاده می کنیم .
فاعل + am / are / is + going to + شکل ساده فعل اصلی + بقیه جمله
طریقه سوالی و منفی کردن این زمان
برای سوالی کردن این زمان فعل to be یعنی am – are – is به اول جمله منتقل می شود . و برای منفی کردن این زمان بعد از فعل to be کلمه ی not اضافه می شود .
He is going to play football.
(جمله سوالی) Is he going to play football?
(جمله منفی) He is not going to play football.
یادآوری :
تفاوت این زمان با آینده ساده در این است که در این زمان از قبل برای انجام کار مورد نظر برنامه ریزی شده است ولی زمان آینده ساده را هنگامی بکار می بریم که تصمیم جدی یا برنامه قطعی برای انجام کار گرفته نشده است .
- I will study English.
- I am going to study English.
نمونه سوال :
گزینه درست را انتخاب کنید .
1. I am going to ………………. to the radio.
a. listening b. listened c. listen d. listens
2. They"re going ………………. to Isfahan by train.
a. travel b. traveling c. traveled d. to travel
3. Ali is ……………… to write a letter for his brother.
a. going b. walking c. writing d. reading
4. Are you …………….. to paint the door ?
a. go b. to go c. going d. went
5. Mr Karimi ……………….. not going to study physics.
a. was b. were c. is d. are
ترتیب قرار گرفتن صفات پیش از اسم در زبان انگلیسی طبق الگوی زیر می باشد.
اسم + جنس (نوع) + ملیّت + رنگ + اندازه + عدد
I have two big colorful Persian wooden carpets.
نکته 1: صفات اشاره this – that – these – those و حرف تعریف the و نیز صفات ملکی my – your , …
الف) بر دیگر صفات مقدم هستند.
ب) با یکدیگر بکار نمیروند.
- The three good student
- This sweet red roses
- My poor old dog
در جملات بالا کلمات the – this – my قبل از صفات دیگر بکار رفته اند.
نکته 2: سه واژه all ، both و half مقدم بر صفات ملکی و حرف تعریف the استفاده میشوند.
- all the boys
- both my eyes
- all her books
نکته 3: واژه half مقدم بر a و an می باشد.
- half a minute
- half an hour
some به معنی مقداری یا تعدادی صفت مقدار می باشد و می تواند قبل از اسمهای قابل شمارش جـمع و همچنین قبل از اسمهای غیر قابل شمارش بکار رود .
I have some books.
I have some money.
Some
اغلب در جمــلات مثبت بــکار می رود و معادل آن در جملات منفی و سـوالی کلمه ی any به معنی هیچ یا اصــلأ می باشد . توضیح اینکه any همــانند some مـی تواند هم قبـل از اسمهای قابــل شمارش جمع و هم قبل از اسمهای غیر قابل شمارش بکار رود .
There are some pens on the table.
There are not any pens on the table.
Are there any pens on the table?
تذکر1 : در جمـــلات منفی می توانیم ترکیب not any را حذف کرده و بجای آنــــها کلمـه ی no را قـرار دهیم . no نیز همــانند some و any هم قبل از اسمهای قابــــل شمارش جمـع و هم قبــــل از اسمهای غیر قابل شمارش بکار می رود .
تذکر2 : no در جملات مثبت بکار می رود ولی به جمله مفهوم منفی می بخشد .
There are not any pens on the table.
There are no pens on the table.
I did not drink any milk.
I drank no milk.
یادآوری :کلمات مرکبی که با some – any و no ساخته می شوند نیزاز قوانین فوق پیروی می کنند.
somebody – someone - something
anybody – anyone - anything
nobody - no one - nothing
I see somebody in the library.
She didn"t eat anything.
You will say nothing.
زیر گرینه ی درست خط بکشید.
1. I didn"t see …………….. money in the box .
a.any b.no c.many d.some
2. Do you see ……………. snow on the ground ?
a.no b.many c.any d.some
3. There is …………… water in the glass.
a.no b.some c.little d.a,b and c
4. I didn’t ask …………… to help me.
a.nobody b.somebody c.anybody d.a and c
جمله ی معلوم : جمله ی معلوم جمله ای است که فاعل آن مشخص باشد .
جمله ی مجهول : جمله ی مجهول جمله ای است که فاعل آن ( کننده ی کار ) مشخص نیست .
اینگونه جملات را هنگامی بکار می بریم که :
1- فاعل جمله مشخص نباشد .
2- فاعل از درجه ی اهمیت کمی برخوردار باشد لذا گوینده از ذکر آن خودداری می کند و یا اینکه فاعل را در آخر جمله ذکر می کند .
3- مفعول و نوع عمل از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد .
طریقه مجهول کردن جملات معلوم
برای تبدیل جملات معلوم به مجهول مراحل زیر را انجام می دهیم :
1- مفعول جمله ی معلوم را به ابتدای جمله ی مجهول انتقال می دهیم .
2- با توجه به زمان فعل جمله ی معلوم از یکی از افعال to be استفاده می کنیم .
تذکر1 : چنانچه فعل جمله ی معلوم حال ساده باشد از یکی از افعال am-are-is استفاده می کنیـــم .
چنانچه فعل جمله ی معلوم گذشته ساده باشد از یکی از افعال was-were استفاده می کنیم .
چنانچه فعل جمله ی معلوم آینده ساده باشد از فعل will be استفاده می کنیم .
چنانچه فعل جمله معلوم ماضی نقلی باشد از have/has been استفاده می کنیم.
چنانچه فعل جمله معلوم ماضی بعید باشد از had been استفاده می کنیم.
چنانچه فعل جمله معلوم آینده قصدی باشد از am/is/are going to be استفاده می کنیم.
تذکر2 : فعل to be را متناسب با مفعول جمله ی مجهول بکار می بریم .
3- اسم مفعول ( شکل سوم فعل ) فعل اصلی جمله ی معلوم را بعد از فعل to be در جمله ی مجــهول بکار می بریم .
4- بقیه ی جمله ی معلوم را پس از اسم مفعول در جمله ی مجهول بازنویسی می کنیم .
یادآوری : جملات معلومی را می توان به مجهول تبدیل کرد که فعل آن متعددی بوده و پس آن مفعول بکار رفته باشد .بنابراین جملات معلومی که فعل آن لازم باشد را نمی توان به مجهول تبدیل کرد زیرا در اینگونه جملات مفعول وجود ندارد .
بقیه ی جمله + مفعول + فعل اصلی + فاعل = جمله ی مـعلوم
بقیه ی جمله + اسم مفعول + یکی از اشکال to be + مفعول = جمله ی مجهول
تذکر : چنانچه مفعول در جمله ی معلوم بشکل ضمیر مفعولی بکار رفته باشد هنگامی که آنرا به ابتدای
جمله ی مجهول منتقل می کنیم می بایست آنرا بشکل ضمیر فاعلی مشابهش تبدیل کنیم .